فیلم

فکر می‌کنم حداقل یک نفر باید بهم تسلیت می‌گفت، بابت بیکار شدنم. در وصف نمی‌گنجد احساس من از چهارشنبه تا الان. برای بقیه‌شم کلمه پیدا نمیشه، می‌تونم چند ساعت در موردش حرف بزنم، ولی مطمئنا آخرش هم نمی‌تونم ذهنیاتمو منتقل کنم. پس تسلیت به خودم و تمام. (لطفا در این مورد صحبت نکنیم.)

اگه بپرسید خب از اون روز تا حالا چیکار کردی میگم فیلم دیدم. واقعیت اینه که یه احساسی همیشه درون من هست که فیلم دیدن وقت تلف کردن و صرفا یه تفریحه. حاضرم وقتمو ذره ذره تلف کنما، ولی وقتی به این فکر می‌کنم که دو ساعت و نیم قراره پای یه فیلم بشینم، چون زمانش از اول مشخصه، با خودم میگم احمق نشو، دوووو سااااعت و نییییم میذاری پای این؟؟؟ حتی به عنوان تفریح هم انگار نمی‌ارزه برام. خب این چند روز یه حس "گور بابای همه چی" داشتم و از همین روی، تند و تند فیلم می‌دیدم. یکی دانلود کردم و چند تا از روبیکا دیدم. روبیکا هم بعضی فیلماش به درد می‌خوره ها. خوبیش اینه که سانسورشده هم هست و بعضی فیلمایی که توصیه شده بود ولی با احتیاط! رو تونستم تو روبیکا ببینم.

و اگه بدونید چند تا رو نصفه ول کردم! دیگه حتی گور بابای دنیا هم نمی‌تونست منو پای تماشاشون نگه داره. مثلا یکیش بوی خوش زن بود که چون آل‌پاچینو بازی کرده و اسکار گرفته رفته تو برگزیده‌ها. ولی من خیلی خیلی به زحمت نصفشو دیدم. قابل انکار نیست که من در زمینه‌ی فیلم و موسیقی بی‌سوادم. در واقع هیچی از تکنیک و هنر و اینا سردرنمیارم. به همین دلیل فیلم خوب یا موسیقی خوب از نظر من، فقط موسیقی و فیلمیه که متن و داستان خوبی داشته باشه که داستان خوب هم حوصله‌ی شرح قصه‌ش نیست.

اگه فیلم با داستانِ از نظر خودتون خوب می‌شناسید، معرفی کنید لطفا تا گور بابای دنیا رو بکنم.